Του Κώστα Βαξεβάνη
Η επίσκεψη στο Λευκό Οίκο ήταν και αποτυχία και απαξίωση του ρόλου του πρωθυπουργού
Η επιτυχία του ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο συνίσταται σε τρία πράγματα.
1. Ο Έλληνας πρωθυπουργός παρακολούθησε επ’ ευκαιρία της επίσκεψης, το παιχνίδι του ΝΒΑ μεταξύ Γουίζαρντς με Σέλτικς σε απόσταση αναπνοής από το παρκέ, έχοντας πολύ καλή θέση δίπλα στον πάγκο των ομάδων
2. Στη συνέχεια ο πρωθυπουργός παρακολούθησε από απόσταση αναπνοής τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να ενημερώνει τους δημοσιογράφους καθήμενος ο ίδιος στον πάγκο της ενημέρωσης
3. Βγήκε φωτογραφίες με τη Μέλανι.
Μία ώριμη κυρία που αυτοποθετείται στο Μητσοτακικό χώρο και το χώρο της επικοινωνίας, εντόπισε μία ακόμη επιτυχία του Μητσοτάκη την οποία παρέθεσε στα social media, πως ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε με μεγάλη επιτυχία mirroring του Τραμπ, αντέγραφε δηλαδή ζωντανά τη στάση του σώματος του Προέδρου κάτι που αναμφίβολα τον κατατάσσει σε υψηλή κλίμακα στην επικοινωνία.
Όσο χιούμορ και αν επιστρατεύσει κάποιος ή αν επιστρατευθεί ακόμη και ο ίδιος στη σωτηρία του Μητσοτάκη, η επίσκεψη στο Λευκό Οίκο ήταν και αποτυχία και απαξίωση του ρόλου του πρωθυπουργού. Ο Τραμπ μπορεί να επέδειξε υποτίμηση και απρέπεια αλλά ο Μητσοτάκης επέδειξε και απέδειξε έλλειμμα.
Είναι η πρώτη φορά που ηγέτης της Ελλάδας, ενδεχομένως και ηγέτης οποιασδήποτε άλλης χώρας, στάθηκε ως διακοσμητικό στοιχείο για να ακούσει τον μονόλογο του αμερικανού Προέδρου, χωρίς τη δυνατότητα να εκθέσει τις διεθνείς θέσεις της χώρας. Η στάση του Τραμπ ήταν εκδήλως υποτιμητική και μπορεί να μη φταίει ο Μητσοτάκης για τη διαταραχή του πλανητάρχη, φταίει όμως γιατί δεν τόλμησε να πάρει το λόγο, πράγμα που δεν θα μπορούσε να του αρνηθεί μπροστά στις κάμερες.
Μετά τις πολλαπλές αναφορές στο «φίλο του Ερντογάν» ο Τραμπ αναγκάστηκε να απαντήσει σε ερώτηση Έλληνα δημοσιογράφου (νομίζω του Μιχάλη Ιγνατίου) για την προκλητική συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης, πράγμα που έδωσε τη δυνατότητα στον Έλληνα πρωθυπουργό να ψελλίσει πως η συμφωνία αυτή είναι παράνομη και απειλεί την ειρήνη στη Μεσόγειο.
Αυτή ήταν όλη και όλη η παρέμβασή του στη συνέντευξη Τραμπ. Δεκαπέντε δευτερόλεπτα δηλώσεων αγωνίας για την τιμή των όπλων. Όποιος παρακολουθεί τα ελληνικά Μέσα από την ώρα των δηλώσεων Τραμπ, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει πως υπάρχει μια επιτηδευμένη σύγχυση κάτω από τους τίτλους “τι είπαν Τραμπ – Μητσοτάκης” , “τι δήλωσαν οι δύο ηγέτες” και άλλους σχετικούς. Το γεγονός ότι μπροστά στις κάμερες ο Μητσοτάκης δεν είπε τίποτα αλλά έπαιξε τον φίκο στο οβάλ γραφείο, καλύπτεται από φράσεις σε εισαγωγικά που δεν κατέγραψε καμία κάμερα, αλλά αποτελούν διαρροές της ελληνικής πλευράς για όσα θεωρητικά ειπώθηκαν εκτός κάμερας. Όπως με σκληρή περιπαικτική διάθεση έλεγε χθες το βράδυ ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, “αν κάποιος πήγαινε να καθαρίσει το τζάκι στο οβάλ γραφείο, περισσότερη σημασία θα του δίνανε”.
Μόνος του στους δημοσιογράφους αργότερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως: «Είχαμε μια επιβεβαίωση των ήδη εξαιρετικών Ελληνοαμερικανικών σχέσεων, ξεκάθαρες δημόσιες τοποθετήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και μία πολύ καλύτερη κατανόηση και του ίδιου του Προέδρου Τραμπ για τις γεωπολιτικές προκλήσεις της περιοχής και πως μπορούμε να είμαστε μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος».
Πας προφήτης μετά Χριστόν γάιδαρος. Μπροστά στις κάμερες δεν είδαμε καμία επιβεβαίωση και κατανόηση αλλά την απαξίωση. Ο Τραμπ αναφέρθηκε στον σημαντικό ρόλο του Ερντογάν και δεν έδωσε καμία σημασία στην σημείωση του Μητσοτάκη ότι η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης είναι παράνομη. Τον προσπέρασε με προκλητικό τρόπο και χωρίς σχόλιο. Στη συνέχεια είπε “ευχαριστώ” του έδωσε το χέρι και έφυγε.
Τα προβλήματα είχαν ξεκινήσει πολύ πριν την συνάντηση. Ο Λευκός Οίκος είχε ανακοινώσει πως δεν θα γίνει κοινή συνέντευξη Τύπου των δύο ηγετών μετά τη συνάντησή τους. Η επιλογή αυτή ήταν εντελώς ασυνήθιστη. Κανένας Έλληνας πρωθυπουργός δεν είχε αυτή την αντιμερτώπιση. Η ελληνική πλευρά διέρρευσε πως ο Τραμπ με την επιλογή του ήθελε να αποφύγει ενοχλητικές ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους δύο μέρες μετά το ξεκίνημα τς κρίσης με το Ιράν. Παρά τις διαρροές, μετά τη συνάντηση με τον Μητσοτάκη, ο Τραμπ δεν είχε απ ό,τι αποδείχθηκε κανένα πρόβλημα να μιλήσει επιθετικά για το Ιράν και φιλικά για την Τουρκία, αφήνοντας τον έλληνα πρωθυπουργό στην προσπάθεια να κάνει mirroring όχι στον ίδιο όπως θα ήθελε η φίλη επικοινωνιολόγος, αλλά στη «Μαρία της σιωπής» στη σχετική ταινία.
Ο έλληνας ηγέτης δεν τόλμησε να εκφράσει άποψη για όσα σοβαρά συμβαίνουν διεθνώς αυτές τις μέρες και φυσικά δεν τόλμησε να εκφράσει τη συνήθη θέση της ελληνικής διπλωματίας επί δεκαετίες, πως η ένταση στην περιοχή μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη για αυτό χρειάζονται ειρηνικές λύσεις.
Ο Μητσοτάκης, με τον ίδιο τρόπο που στάθηκε σιωπηλός απέναντι στον Ερντογάν στην πρώτη τους συνάντηση στην οποία δεν εξέφρασε όπως έκαναν όλοι οι προκάτοχοί του τη διαμαρτυρία για τις τουρκικές προκλήσεις, στάθηκε και απέναντι στον Τραμπ.
Στον Μητσοτάκη μπορεί να αρκεί η φωτογράφηση στο Λευκό Οίκο για το οικογενειακό του άλμπουμ, η χώρα όπως δεν μπορεί να αρκείται σε αυτό. Οι στιγμές είναι δύσκολες και για πρώτη φορά η Ελλάδα διαγράφεται ως ορατό θύμα σε γεωπολιτικούς σχεδιασμούς παραμένοντας σιωπηλή αλά Μητσοτάκης. Ο πρωθυπουργός σιώπησε στη συνάντηση με τον Ερντογάν, σιώπησε όταν η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία παρότι η εισβολή νομιμοποιεί το ρόλο του σερίφη για τη γείτονα, σιώπησε στη δολοφονία του Σουλεϊμανί (θα μπορούσε έστω να πει τα τυπικά για τη διεθνή νομιμότητα), σιώπησε όταν ακροατήριο στη συνάντηση με τον Τραμπ ήταν όλος ο πλανήτης.
Σημαντικό είναι ωστόσο το γεγονός πως ο Έλληνας πρωθυπουργός και οι διαρροείς του, δήλωσαν αρκετές φορές πριν τη συνάντηση πως η Ελλάδα θα μπει στο πρόγραμμα για προμήθεια αεροσκαφών F-35. Η επιστροφή στην κανονικότητα προβλέπει και την κανονικότητα της εκβιαστικής υποτέλειας βάση του δόγματος “ψωμί δεν έχουμε να φάμε αλλά θα αγοράσουμε όπλα αν είναι να μας χαϊδέψετε λίγο στο κεφάλι”. Κλασσικό mirroring της Δεξιάς άλλων εποχών.
